De afgelopen weken verdeelde ik een stuk ‘vakantie’ rond een trilogie: drie begijnhofbezoeken, telkens een fijn wederzien…
Het hof te Kortrijk baadt vooraan de vrouwenstad gedeeltelijk in restauratiewerken, ‘s avonds is het achteraan ‘bij Marcella’ en aan de bleekweide echter, alsook ‘bij Johanna’ zalig vertoeven*…
Beeld van gravin Johanna van Consantinopel – oorspronkelijke beschermvrouwe en financieel ondersteunster van het hof – op Joanna’s plein.
Gietijzeren beeld van Marcella Pattyn (de laatste begijn), kijkend naar de Sint-Annazaal oftewel belevingscentrum van het hof.
De grens overstekende laafde ik me aan de schoonheid, het groen en de stilte van het Bredase begijnhof.
Poort van het hof, tevens ingang.
Tevens ontdekte ik vrouwenkracht in de meest mooie én praktische vorm…
Vliegengordijn ‘Frieda Kahlo’ van bewoonster nummer 33 – met dank voor de babbel en de foto.
Afsluiten deed ik op het plattelandse hof van Hoogstraten, een oase van rust, met een gepaste spreuk…
Begijnhof Hoogstraten achteraan
‘Wijze madammenspreuk’ aan de zijmuur van het museum op het hof.
Zicht op de begijnhofkerk achteraan het hof.
Na elk bezoek was het altijd moeilijk afscheid nemen. Resultaat: doodmoe maar zielsgelukkig…
© Debby Van Linden
*Dank aan Claude Bouckaert voor de schenking van ‘De laatste der begijnen’ tijdens onze ontmoeting.
