De afgelopen weken verdeelde ik een stuk ‘vakantie’ rond een trilogie: drie begijnhofbezoeken, telkens een fijn wederzien…
Het hof te Kortrijk baadt vooraan de vrouwenstad gedeeltelijk in restauratiewerken, ‘s avonds is het achteraan ‘bij Marcella’ en aan de bleekweide echter, alsook ‘bij Johanna’ zalig vertoeven*…

Beeld van gravin Johanna van Consantinopel – oorspronkelijke beschermvrouwe en financieel ondersteunster van het hof – op Joanna’s plein.

Gietijzeren beeld van Marcella Pattyn (de laatste begijn), kijkend naar de Sint-Annazaal oftewel belevingscentrum van het hof.
De grens overstekende laafde ik me aan de schoonheid, het groen en de stilte van het Bredase begijnhof.
Tevens ontdekte ik vrouwenkracht in de meest mooie én praktische vorm…
Afsluiten deed ik op het plattelandse hof van Hoogstraten, een oase van rust, met een gepaste spreuk…
Na elk bezoek was het altijd moeilijk afscheid nemen. Resultaat: doodmoe maar zielsgelukkig…
© Debby Van Linden
*Dank aan Claude Bouckaert voor de schenking van ‘De laatste der begijnen’ tijdens onze ontmoeting.