en erna…- afterwards…

Na mijn queeste verdiepte ik me verder in het erfgoed van ‘mijn wijze madammen’…

Besef en bewustwording

Mijn queeste vormde een eerste stap van een grote herstelbeweging in mijn identiteit(sbeleving) als vrouw: het drong tot me door dat, door vrouwen zelden aan bod te laten komen in de gegeven (schoolse) geschiedenis, ik enkel History (‘zijn verhaal’) kreeg als collectief geheugen* – een bewustzijn waarin vrouwen enkel aan de zijlijn mogen staan en hun talenten en verwezenlijkingen amper erkenning kregen en krijgen. In de geschiedenis van mijn wijze madammen vond ik een ‘thuis’, een erf-goed en tevens het begin van een nieuw, Herstorisch pad in mijn leven.

Eigen-zin-nig schrijven

Na twee jaar queestegericht schrijven, blijf ik maandelijks publiceren. Mijn schrijfstijl integreert feitenkennis met ervaringskennis én bezieling: kort gezegd ‘schrijven vanuit het hart’.

Margerite Porete, schrijvende aan 'Mirror of simple souls'

Marguerite Porète, schrijvende aan ‘Mirror of simple souls’

Niettegenstaande het onpersoonlijke geprezen wordt als maatschappelijke norm**, blijf ik trouw aan mijn eigen weg, net zoals ‘mijn wijze madammen’. Op deze weg heb ik de rijkdom van boeken, gesprekken met vriendinnen/vrienden, de feedback van groepen tijdens een gidswandeling of lezing en een grote portie ‘niet niet kunnen bezig zijn’ met dit vrouwenerfgoed.

*Het collectief geheugen/bewustzijn is het geheel van opvattingen en sentimenten die gemeenschappelijk zijn voor elke burger van een bepaalde samenleving – deze bepalen ons identiteitsgevoel- en beleven.

*Vooral niet-Westerse culturen kunnen verschillende manieren ter kennisverwerving en verschillende soorten kennis waarderen. Hun rituelen erkennen en moedigen de uitbouw van een innerlijke tempel aan en maken tijd en ruimte voor in verbinding verkregen kennis.

After finishing my quest through the beguinages of Flanders and the Netherlands, I just couldn’t stop doing research on this beautiful heritage of, which I call, ‘my wise women’…

Awareness and awakening…

My quest symbolised my first step towards recovering my identity as a women: I realised I only learned History during my educational training. I became aware of the fact that, by only naming a few women of the past, I got a collective consciousness* of men: a story where women get a supportive role. I discovered women of the past who did amazing things: inventing the computer, ruling a country, living in women cities,… In the herstory of women, like the beguines and other, I found a home, the beginning of a heartfelt passion and a new, herstorical path in my life.

Writings from the heart

After two years writing about my quest I now publish monthly. In my writings I integrate knowledge of facts, knowlegde of experience, following the voice of my soul: this, all together, is what I call ‘to write from the heart’.

Margerite Porete, schrijvende aan 'Mirror of simple souls'

Marguerite Porète, writing ‘Mirror of simple souls’

Although I know the standard of society tells me to write about ‘facts, numbers and measured data’**, I stay true to the road I’m following, just like those wise women did. On this pelgrimage I enjoy the richness of books, feedback of people during guide tours and lectures and a passionate heart that cannot not be interested in this heritage.

*Collective consciousness: the total package of thoughts, norms and stories that are ought to be the consciousness of everybody in this culture – this package defines how we experience our identity.
**Non-Western cultures aknowledge different forms of knowledge and different forms to gain it. They make roon and time for rituals where the construction and refreshment of inner knowledge is honoured.

Leave a comment